Το μικρό αγόρι...και το φεγγάρι...

Το φεγγάρι ήταν απλά μαγευτικό...είχε ένα παράξενο χρώμα προς το πορτοκαλί..όλοι βγήκαν να το δουν..ένα αγοράκι που βγήκε και αυτό να θαυμάσει το φεγγάρι..κάθησε με μεγάλη αφοσίωση και το παρακολουθούσε..με απορία ρώτησε την μαμά του..μαμάκα γιατί το φεγγάρι μοιάζει πιο πολύ στον ήλιο? μήπως τον ζήλεψε? μα γιατί? εσύ μου έχεις πει ότι δεν είναι σωστό να ζηλεύουμε...γιατί όμως το φεγγάρι το έκανε αυτό?η μαμά κοίταξε το αγοράκι και του είπε ότι το φεγγάρι δεν ζήλεψε τον ήλιο απλά σήμερα είναι μία ιδιαίτερη μέρα γι αυτό...το παιδάκι το ξανά σκέφτηκε...μετά από λίγη ώρα ξανά ρωτάει την μαμά του..μαμά...μήπως το φεγγάρι έχει πάρει τέτοιο χρώμα επειδή θέλει να του δώσουμε πιο πολλή σημασία?η μαμά ρωτάει το μικρό αγόρι..γιατί αγάπη μου το λες αυτό? τι εννοείς..να μαμάκα..ο ήλιος είναι πιο δημοφιλής από το φεγγάρι...την περισσότερη ημέρα βλέπουμε τον ήλιο..και έτσι το φεγγάρι μπορεί να ένιωσε κάπως αδικημένο..και εγώ δεν το θέλω αυτό..και έτσι ίσως να σκέφτηκε να αλλάξει το χρώμα του και να το κάνει πορτοκαλί έτσι ώστε να μοιάσει του ήλιου..για να μας δείξει ότι είναι και αυτό εδώ..μικρό μου δεν νομίζω το φεγγαράκι να νιώθει ούτε αδικημένο ούτε μόνο ούτε τίποτα...και τότε μαμά γιατί ήταν τόσο παράξενο και τόσο μαγευτικό που με την παρουσία του σε έκανε να το κοιτάζεις με τα μάτια προσηλωμένα πάνω σε αυτό?όπως σου είπα και πριν ήταν μία ιδιαίτερη μέρα γι αυτό....δεν συμβαίνει και συχνά αυτό..σκέψου απλά ότι το φεγγάρι ήταν τόσο μεγάλο και πορτοκαλί που κάτι θα του είχε συμβεί κάτι πολύ καλό..μετά αγόρι μου..όπως είδες κρύφτηκε..και γιατι κρύφτηκε μαμά?γιατί μετά από αυτήν την ιδιαίτερη μέρα ήθελε να ξεκουραστεί..για να το ξανά δούμε ξανά αύριο βράδυ με την συνηθισμένη του μορφή..εγώ πάντως μαμά είπε το αγόρι..ότα θα ήθελα να επισκεφτώ το φεγγαράκι και να του πω ότι είμαι χαρούμενος πο πέρασε κάτι ωραίο..και ότι έτσι όπως ήταν σε σχήμα και χρώμα ήταν απλά απίστευτο..του πήγαινε πολύ..και θα ήθελα ν το ξανά δω να είναι έτσι..και να του πω και ένα μυστικό..θα στο πω και εσένα αυτό το μυστικό αλλά δεν θέλω να το μάθει κανείς άλλος...σύμφωνοι κανείς δεν θα μάθει τίποτα..ωραία είπε..να δεν είναι κάτι σημαντικό απλά θέλω να κάνω μία ζωγραφιά με το φεγγάρι και εμένα να το αγκαλιάζω..αλλά δεν θα την δείξω σε κανέναν παρά μόνο σε εσένα..γιατί θα με περάσουν για χαζό που έκανα τον εαυτό μου να αγκαλιάζει ένα πορτοκαλί φεγγάρι..και μετά θα φτιάξω άλλη μία την ίδια ζωγραφιά και θα την βάλω σε ένα μεγάλο φάκελο και θα του την στείλω! και την άλλη ζωγραφιά θα την κρατήσω για εμένα..έτσι το φεγγάρι θα ξέρει ότι θα είναι ένα από τους αγαπημένους μου φίλους..αν και δεν με ξέρει..δεν πειράζει όμως..μόλίς του στείλω την ζωγραφιά θα χαρεί και θα κοιτάξει προς την γη και θα με δει που θα το χαιρετάω...η μαμά είχε λίγο παρεξενευτεί με αυτά που της έλεγε το αγόρι..όμως ήξερε ότι είναι μικρό οπότε δεν έδωσε και μεγάλη σημασία...το αγόρι μεγάλωσε έγινε άντρας..ακόμα θυμάται το φεγγάρι που τον είχε μαγέψει..ακόμα έχει την μία ζωγραφιά την άλλη την είχε στείλει στο φεγγάρι...υποτείθεται δηλαδή..γιατί την είχε δώσει στην μαμά του να την στείλει..έτσι η μαμά του την είχε φυλάξει σε ένα συρτάρι μαζί με ένα σημείωμα.."μικρό μου αγοράκι...να ξέρεις ότι δεν μπόρεσα να στείλω την ζωγραφιά επείδη το φεγγάρι έμενε πολύ μακρυά..όμως μπόρεσα και  μιλήσαμε και του είπα την μικρή ιστοριούλα..και δεν θα το πιστέψεις..μου είπε ότι μαζί του ζει ο μπαμπάς σου..που είχε φύγει χωρίς να μας πει τίποτα..ξέρεις γιατί έφυγε έτσι ξαφνικά μικρουλάκι μου? επειδή ο πατέρας σου ήξερε το πόσο ήθελες να μάθει για εσένα το φεγγάρι..έτσι μια μέρα αποφάσισε να φύγει χωρις να μας πει τίποτα με προορισμό το φεγγαάρι..ξέρεις καλό μου γιατί μαγεύτηκες τόσο πολύ από αυτό το φεγγάρι και γιατί σου έχει μείνει? επειδή ο μπαμπάς ήταν εκεί και είναι...εκείνη την βραδιά μέσω του χρώματος του φεγγαριού ήθελε να σου δείξει την παρουσία του..."το αγόρι που έιχε γίνει άντρας..μία μέρα βρηκε στο συρτάρι την ζωγραφιά και το σημείωμα..μόλις το διάβασε..κατάλαβε ότι όταν έφυγε ο πατέρας του ξαφνικά..πολύ απλά είχε φύγει από την ζωή...έτσι είχε το φεγγάρι από την ημέρα που διάβασε το σημείωμα μέχρι που έφυγε από την ζωή και αυτός..να του θυμίζει την παρουσία του πατέρα του...

  αγαπημένε μου μπαμπά..αγαπημένο μου φεγγάρι..είσαι πάντα στο μυαλό μου..σε νιώθω δίπλα μου..

μια μικρή ιστοριούλα που μου ήρθε ξαφνικά να γράψω..συγγνώμη αν σας κούρασα..ίσως να μην κατάφερα και πολλά..όμως προσπάθησα..αυτό έχει σημασία..καληνύχτααα..σας φιλώ γλυκά μου! 

                          SOF..=)