Αγαπάμε το άγνωστο, ερωτευόμαστε το περαστικό και πληγώνουμε το δεδομένο.

Τρίτη 29 Μαΐου 2012

.χμ.

Ακόμα αντέχω,ναι!
Δες με!
 Δεν έχω μαραθεί..
Ακόμα τα φτερά μου είναι δυνατά,ικανά να πετάξουν..
Δεν ξέρω όμως μέχρι που θα μπορέσουν να με πάνε..
Δεν ξέρω αν μπορέσουν να με γυρίσουν πίσω..
Υπάρχει ο φόβος μέσα μου,αν με γυρίσουν τελικά..τι θα δω...?
 Αισθάνομαι σαν ένα τριαντάφυλλο,όχι εκατόφυλλο..ίσα ίσα 2,3 πέταλα..μα ακόμα υπάρχουν..
Τα αγκαθάκια ανύπαρκτα..
Αισθάνομαι δέος..
Φόβος και έκπληξη μαζί..
Είναι φορές που νιώθω πως είμαι χαμένη,χαμένη σε ένα ατέρμονο όνειρο..
Πού θα με οδηγήσει όλο αυτό?
Γιατί να μην αφεθώ?
Γιατί να με καταπνίγει η αίσθηση του φόβου,της αδυναμίας?
Θα ήθελα απλά να είμαι ένα τριαντάφυλλο..ζωντανό..δεν χρειάζομαι εκατό φύλλα..
Απλά ίσα ίσα να μπορώ να κρύβομαι πίσω από αυτά..
Να μπορώ να ζήσω την ημέρα...και να αντέχω τις σταγόνες τις βροχής..
Γιατί η νύχτα είναι σκοτεινή..και φοβάμαι στο σκοτάδι..
Όταν βρέχει,οι σταγόνες της βροχής με χτυπάνε...δεν μπορώ να αντέξω για πολύ,το νιώθω..
Έίμαι ένα σημείο πριν μαραθώ...και η νύχτα δεν κάνει κάτι για να με βοηθήσει..απλά σκορπίζει το σκοτάδι της..και με αφήνει να ζω εκεί...
Ίσως τελικά να υπάρχει κάτι που να με παρηγορεί και να βαστάει τα λιγοστά πέταλά μου..
Το φεγγάρι..μαζί με τα στέρια...
Άλλα όταν δεν είναι εκεί αυτά...?
Καταστρέφομαι αργά..ήσυχα..λυγίζω.. 

ξεκόλλα χαζή Σοφία..μια ιδέα είναι όλα
Sof...=)

Παρασκευή 25 Μαΐου 2012

Κύματα νομίζω είναι...

'Εμαθα,το να πατάς στα κύματα και να προχωράς είναι δύσκολο..
Είναι δύσκολο όταν είναι μεγάλα και δυνατά...
Πιο εύκολο όμως όταν είναι ελάχιστα και μικρά..
Δεν παύουν όμως να είναι κύματα...
 Θέλεις να προχωρήσεις μπροστά και δυσκολεύσε τόσο...που όσο πιο μεγάλα είναι τόσο όσο σκάνε πάνω σου σε πονάνε..σα να σου μαστιγώνουν το κορμί...
Έτσι εφόσον έκανες το βήμα..πώς να ξεφύγεις? Μπαίνεις στην αρένα και πολεμάς..πολεμάς μέχρι να ηττηθείς ή να κερδίσεις..
Άλλες φορές τα σημάδια από τον αγώνα είναι τόσα πολλά και οδυνηρά...και άλλες φορές είναι ελάχιστα...μα πονάνε πονάνε έξίσου...
Έτσι και τα κύματα..
Έτσι και οι αποφάσεις..
Έτσι και η ζωή...
ο έρωτας..
η αγάπη...
διάφορες καταστάσεις..που όταν μπαίνεις στο τρυπάκι τους θα βγεις πιο δύσκολα παρά εύκολα..
Σίγουρα όμως υπάρχει έξοδος..ναι υπάρχει..όσο μακριά,σκοτεινή και αν είναι...
Κοίτα μπροστά...την πλησιάζεις..το κλειδί είναι αριστερά σου...
Τα κύματα μόλις πλησιάζεις εκεί..θα ησυχάζουν..θα το δεις..θα ηρεμούν..
Όπως θα ηρεμείς και εσύ ο ίδιος...
Περπάτα πάνω τους...πέρνα τα...νιώσε τον αέρα στο πρόσωπο σου...και τον ήλιο στα μάτια σου...τον ουρανό στην παλάμι σου..και τα αστέρια στην καρδιά σου...

χαρμολύπη είναι θαρρώ!
Καληνύχτες!φιλιά στα μουτράκια σας!
SOF...=) 

Κυριακή 20 Μαΐου 2012

Χμ...

Ξέρω τι θέλω τώρα..
Να έρθει η νύχτα...
Να πάω σε μία παραλία...
Να πάρω μια χούφτα νερό και να βρέξω τα μαλλιά μου,το πρόσωπό μου
 Να κάτσω στην αμμουδιά..
Τα γυρίσω το τζίν μου...
Το νερό να ακουμπάει τα πόδια μου...
Να ξαπλώσω κάτω...
Να βλέπω τον ουρανό μαζί με το φεγγάρι,τα αστέρια..
Να έχω μουσική...τα τραγούδια που αγαπώ..
Να κλείσω τα μάτια μου...
Να ονειρευτώ..
Να ταξιδέψω...
Να ακούσω τον ήχο της θάλασσας...
Ανοιχτή η αγκαλιά μου...θα περιμένει...
Ένα καλοκαιρινό άγγιγμα.. από το αεράκι...
Ένα άγγιγμα ψυχής...
*Γιατί να μένω εκεί...?

Sof...=)
Καλή επιτυχία στα παιδιά που δίνουν Πανελλήνιες..=)

Κάτω από το ουράνιο τόξο...

Θα μείνω εδώ κάτω από εκεί που τελειώνει το ουράνιο τόξο,
Θα μείνω να τραγουδάω..
Θα μείνω να χαμογελάω..
Θα μείνω να ονειρεύομαι..να ελπίζω..να ερωτεύομαι..να αγαπήσω και να αγαπιέμαι..
Θα πιάσω μια χούφτα υγρό χώμα..και πάνω στην χούφτα μου θα ρίξω σπόρο...και θα περιμένω μέχρι να" γεννηθεί" το δικό μου λουλούδι,μέχρι να ριζώσει..
Ύστερα,θα πάρω μία χούφτα νερό και θα το δροσίσω..
Θα μείνω εκεί μέχρι να ανθίσει..
Θα μείνω εκεί μέχρι να δω μέσα στην λίμνη χρυσόψαρα..
Θα μείνω,δεν θα χαθώ..και αν χαθώ,θέλω να χαθώ μαζί σου...
Εκεί θα είμαι.κάτω από το ουράνιο τόξο..εκεί που αρχίζει..εκεί που τελειώνει..
Θα περιμένω την άνοιξη...τότε ανθίζω και εγώ...τότε θα έχει ανθίσει και ο καρπός μου.
Ο δρόμος μου είναι ατέλειωτος...δεν βλέπω το τέλος του..μέχρι πόσο θα περπατάω...;
Ας μείνω εδώ λοιπόν..μέχρι να ανθίσω..να βγουν τα πετάλα μου και να μπορώ να τον διασχίσω...
Ναι!Θα πάρω τα χρώματα του ουράνιου τόξου..δεν θα είμαι μουντό..
  υπάρχουν?

Sof...=)
 

Πέμπτη 17 Μαΐου 2012

*Βροχή μου..

Βροχή μου, ακούς?
Κρυώνω μακριά σου..παγώνω..πώς να στο πω?
Πώς να στο εξηγήσω..
Λείπει η φλόγα..η φωτιά που ήταν πάντα αναμμένη στην παραλία..
Πώς να μην κρυώνω..πώς να μην παγώνω μακριά σου...
Οι σταγόνες σου πέφτουν στο πρόσωπο μου...
Ύστερα καταλήγουν πάνω στα χείλη μου...
Μισ'άνοιχτα είναι...
Περιμένουν εσένα...
Καταλάθος μερικές σταγόνες φεύγουν κρυφά και περνάνε μέσα από τα μισ'ανοιχτα δειλά μου χείλη..
Τις αισθάνομαι..είναι γλυκιές..μόνο τότε δεν κρυώνω..
Πώς θα είναι η ζωή μου χωρίς εσένα σκέφτομαι..
Πώς θα καταφέρνω να μην παγώνω..
Θα γυρεύω μία ζεστή αγκαλιά..αφού η δική σου θα λείπει..δεν θα είναι εκεί..
Σίγουρα όμως δεν θα είναι το ίδιο..
Ο ήλιος λάμπει διαφορετικά κάθε φορά..
Κάθε βράδυ ο αριθμός των αστεριών που λάμπουν δεν είναι ο ίδιος..
Το φεγγάρι δεν είναι πάντα το ίδιο..
Έτσι και εσύ..δεν είσαι πάντα όπως κάθε φορά..
Ήταν μέρες που δεν πάγωσα,δεν κρύωνα...μόλις με κοιτάξες και έφυγες...άλλαξαν όλα..
Και όμως σε νιώθω ακόμα..μ'ακούς?είμαι εδώ...
Δεν μπορώ να καταλάβω γιατί...μα είμαι εδώ..η ψυχή μου,το σώμα μου..δειλά..κρυφά είναι ακόμα εδώ...ακόμα βλέπω στην άκρη του ουρανού το φως σου...
Βροχή μου εσύ..μην σταματήσεις ποτέ..Μ'ακούς?Ποτέ...


*Λοιπόν ναι,τα πάντα ρει
φιλάκια ομορφά μου χαμόγελα..
Sof..=)
 

Τετάρτη 16 Μαΐου 2012

Ένας άγγελος....

Σαν έναν άγγελο από τον ουρανό παρμένο,σε αντίκρισα...
Τα μάτια σου σπινθιρίζουν...
Από μέσα σου μια μελωδία,απαλή αντηχεί...σα να χορεύει τανγκό..
Πώς βρέθηκες τέτοιος άγγελος εδώ κάτω..;
Ποιός είναι ο προορισμός σου..;
Τι ψάχνεις...;
Γιατί  εμφανίστηκες μπροστά μου...;
Μα δεν μπορώ να πάρω το βλέμμα μου από πάνω σου...
Αυτή η μελωδία σου με κάνει να λυγίζω..να βγαίνουν οι πιο πολυπόθητες επιθυμίες μου και να χορεύουν μαζί...
Θα σε πλησιάσω δεν αντέχω αυτή την απόσταση...
Θα πλησιάσω τόσο κοντά ώστε να νιώθω το αρωμά σου..
Να μπορέσω να πιάσω το χέρι σου και να χορέψουμε μαζί το νοσταλγικό σου τανγκό..
Ύστερα,θα γείρω το κεφάλι μου στους ώμους σου..για να μπορώ να πλησιάσω τον λαιμό σου..
Να βλέπω καθώς μιλάς το λακουβάκι σου....και όσο μιλάς τόσο πιο πολύ το άρωμα σου θα με πλησιάζει...
Όταν με πλησιάσει,θα γίνει ένα με το δικό μου...έτσι θα σε νιώθω...θα σε αισθάνομαι..
Όταν τα κορμιά μας γίνουν ένα στον μαγικό χορό μας...συνάμα τόσο νοσταλγικός που θα χαθώ μέσα στις σκέψεις μου...στις αναμνήσεις μου....
Μην φύγεις...σε παρακαλώ..κάτσε έστω και 5 λεπτά..μου αρκεί ακόμα ένα τανγκό...και αν φύγεις..μ'ακούς; Πάρε με μαζί σου....και όχι...φύγε..μα ξανά έλα και πάρε με..μην μ'αφήσεις..μέχρι να ξανά έρθεις θα έχω για φυλαχτό το αρώμα σου..και την μελωδία σου θα την φυλάξω μέσα σε ένα κουτί...θα είναι το μουσικό μας κουτί..που με ένα μεταγιόν θα ανοίγει μαγικά...και έπειτα θα χορεύω τον χορό μας κάτω από το φως των αστεριών.Κάθε άγγελος ανήκει σε ένα αστέρι....εγώ θα ανήκω στο δικό σου...
 
 
 
 SOF...=) 
φιλιά στα φατσουλάκια σας!
 

Σάββατο 12 Μαΐου 2012

Μες τη νύχτα...

Τρέχω μέσα στη νύχτα...
εκεί όπου κανείς δεν με διακρίνει..
πηγαίνω όσο πιο μακριά μπορώ..για να μπορέσω να κρυφτώ..
Μέσα στην τσάντα μου,μονάχα ένα σεντόνι..για να τυλιχτώ το βράδυ..για να κρυφτώ από τη νύχτα..
Βρίσκω το πιο σκοτεινό μέρος..
βγάζω το σεντόνι...και τυλίγομαι..
Τα γονατά μου ακουμπάνε στο κεφάλι μου..
τα βλέφαρα μου τρεμοπαίζουν..τα νιώθω πάνω στο δέρμα μου..
Τα δαχτυλά μου έχουν πιάσει τα πόδια μου,τα νιώθω παγωμένα..
Μπορώ να αισθανθώ την καρδιά μου..
φοβισμένη είναι...μα συνάμα αγριεμένη..και ελεύθερη..
Περιμένω ώσπου ξημερώσει..για να φύγω από εδώ....
ίσως βρω ένα σύννεφο να ανέβω...
 Η πεταλούδα πάει στο φως κι ας είναι να την κάψει
ξανάρχομαι κι ας ξέρω πως ποτέ σου δε θ’ αλλάξεις.... 
 Sof...=)

Τρίτη 8 Μαΐου 2012

So..sweet 16

Ούτε που κατάλαβα πότε έγινα 16..
Μέχρι χθες δεν ήταν που έπαιζα στην γειτονιά..?
που άρχισα να παίζω τις πρώτες νότες στην κιθάρα..?
Με θυμάμαι με τις αδερφές μου να είμαστε και να βλέπουμε παιδικά..
Να τσακωνόμαστε για τα παιχνίδια...
Να γελάμε με τα μικρά..μα για εμάς μεγάλα πράγματα...
Και τώρα να..8 Μαϊου 1+ το βράδυ κάθομαι στο λάπτοπ μου και γράφω ταξιδεύοντας στον μικρό μου κόσμο...
Μου έρχονται στο μυαλό τόσες αναμνήσεις...τόσες εικόνες..τόσα αγαπημένα πρόσωπα..
Κλείνω τα μάτια μου..και το πρόσωπο μου γεμίζει με δάκρυα..
 Φοβάμαι να μεγαλώσω...
Φοβάμαι να ανοίξω τα μάτια μου..
Φοβάμαι να αντικρίσω τον ουρανό..
τα αστέρια...φοβάμαι μήπως και πάψουν να λάμπουν...
Φοβάμαι μήπως χάσω όλα αυτά που έχω τώρα..
Φοβάμαι να ανοίξω την χούφτα μου..και τρέξουν σαν άμμος όλα αυτά που κρατάω γερά..
 Δεν θέλω να γκρεμιστεί ό,τι με κόπο και αγάπη φτιάχνω...
Να γκρεμιστούν οι ελπίδες..τα κρυφά μου όνειρα..
Δεν θέλω να πάψει να φυσάει  το αεράκι που διαπερνάει το προσωπό μου..
 Δεν θέλω να χάσω το χαμόγελο μου...
Δεν θέλω να χάσω εμένα..
 Δεν θα πάψω να είμαι αυθόρμητη..ονειροπόλα και χαμογελαστή...
Αιώνια παιδί...

   

άδεια μου αγκαλιά..

χρόνια μου πολλά λοιπόν...
εδώ είμαι...η Σοφ που ξέρετε..δεν θα αλλάξω ποτέ..τι 16 τι 18 και αν γίνω...

Καληνύχτα.φιλιά στα μουτράκια σας...=*
SOF..=) 

 

Πέμπτη 3 Μαΐου 2012

*Από μία έρημο,σε μία αγκαλιά...

Ξαφνικά,χωρίς να το καταλάβω βρέθηκα να διασχίζω μία έρημο,
κοίταξα γύρω μου,δεν υπήρχε τίποτα..
απεγνωσμένα έψαχνα μία πηγή,ένα σημάδι ζωής...
Περπατούσα για ώρες...ο ήλιος είχε πέσει..φαινόταν ίσα ίσα η σκιά του φεγγαριού...
μου φώτιζε με το λιγοστό φως του, τον δρόμο που διέσχιζα..
Είχα χάσει κάθε ελπίδα,
Είχα χάσει κάθε όνειρο,
Κάθε σκέψη,
Κάθε γλυκιά ανάμνηση,
Ο ουρανός σκοτείνιασε,
Έκατσα κάτω,νιώθωντας χαμένη σε αυτή την μεγάλη και ατελείωτη έρημο..
Η θερμοκρασία είχε πέσει κατακόρυφα..
Ένιωθα το κορμί μου να τρέμει,να μην μπορώ να το καθησυχάσω,
Με το μαντήλι μονάχα που είχα προσπάθησα να τυλιχτώ..
έγινα ένα κουβάρι με την άμμο..
Καθώς πάλευα με το κρύο, την έρημο,τις αντοχές μου,καθώς ακόμη και με τον ίδιο μου τον εαυτό,με την άκρη του ματιού μου ξέφυγε μια ματιά μου στον ουρανό..
Έίδα ένα μόνο αστέρι..δεν ήταν τόσο φωτεινό,μα μπορούσα να το διακρίνω..
Το είδα να πέφτει...πρόλαβα και έκανα μια ευχή...
Έκλεισα τα μάτια...και ονειρεύτηκα να βρίσκομαι μέσα σε μία ζεστή,σφιχτή αγκαλιά..φοβόμουν να τα ανοίξω,γιατί θα βρισκόμουν πάλι εκεί..εκεί που το κορμί μου είχε χαθεί..εκεί που είχα χαθεί εγώ..
Πήρα την απόφαση,άνοιξα τα μάτια,δεν μπορούσα να πιστέψω ότι βρισκόμουν στην πραγματικότητα μέσα στην αγκαλιά,όπου είχα ονειρευτεί...
Δεν έτρεμα πλέον..και ένιωθα τα μάτια μου ζεστά...
Μα,πώς βρέθηκα εκεί? Ακόμα προσπαθώ να το καταλάβω..μα μάταια προσπαθώ..

 *λέξεις κομμάτια...
Sof..=)
 

Τρίτη 1 Μαΐου 2012

*Μάη μου

Ωπ,καλώς όρισες γλυκέ μου Μάη...
σου έχω αδυναμία..σε λίγες μέρες έχω και τα γενεθλιά μου...sweet 16<3
Θέλω να είσαιιι γλυκός..όπως η άνοιξη είναι γλυκιά μαζί σου...
Χαμόγελα να πετάνε σαν πουλιά στον ουρανό...
Τα αστέρια να λάμπουν κάθε βράδυ...κάθε βράδυ που ονειρεύομαι να μπορώ να δω το δικό μου αστέρι..και να εύχομαι..να εύχομαι ό,τι λαχταράω...
Θέλω η μουσική νααα με ταξιδεύειιι σε μέρη μαγικά..
Δάκρυα χαράς καλέ μου,μόνο..
Να βάλωωω τιςς φούστες μου και τα παντελόνια,τα σανδάλια τα δερμάτινα..χίπισα να θυμίζω...μα δεν θα με νοιάζει τι θα πουν οι άλλοι...μην κρύψεις τον ήλιο...
Τα μαλλιά μου να γυαλίζουν κάτω από το φως του..τα μάτια μου να γυαλίζουν σα ζαφείρια..
Να σε κοιτάω και να χάνομαι στο βλέμμα του,νααα πετάξωωωωω ξανάα...
Να γίνω παιδί..
να βλέπω ταινίες παιδικές...
να είμαι αυθόρμητη...
να γελάω με πράγματα μικρά...
επειδή το θέλω το αισθάνομαι...
μααα τιι άλλο?
Α!Μα φυσικά! να βγωω στους δρόμους και να φωνάξω,τόσο δυνατά που να ακουστώωω μέχριι το Παρίσιι...την πόλη του φωτός...να χορέψω μαζί με τις νότες...αγκαλιά με το κλειδί του σολ...και έπειτα με το κλειδί του φα..
Να νιώσω εγώ,θέλω....
Να μην με νοιάξει τίποτα και κανένας...
Ω! γλυκέ μου,
είναι τόσοο δύσκολο?
Αφού άμα θέλειςς κάτιιιι πολύυυυ, το ξέρω το σύμπαν συνομωτεί γιαα ναα πραγματοποιηθεί...
Κάτιιιι ωραίοο μυρίζω...είναιι τα λουλούδια..η ατμόσφαιρα? είναι η μυρωδιά κάποιου? είναι η άνοιξη...? 
Ο Μάης είναι=)
 

* πόσο γρήγορα περνάει ο καιρός...πραγματικά..

It's me,
SOF...=)