Αγαπάμε το άγνωστο, ερωτευόμαστε το περαστικό και πληγώνουμε το δεδομένο.

Τρίτη 23 Απριλίου 2013

ά-χρωμη σιωπή.

Σε έναν κόσμο από χαρτί,
ανάβω φωτιά με τ'όνειρα,
πίσω από τα συρματοπλέγματα του μυαλού.
 Καίω την πραγματικότητα,
μα
κραυγάζει το μέσα μου.
Πληγές.
πληγές στο σώμα,στην ψυχή.
Πονάω εδώ,
κι εδώ.


κουρασμένα ματόκλαδα,
ζωντανό βλέμμα.
Κοιτάζω,ατενίζω,κοιτάζω,ατενίζω,
ψηλαφίζω με τα ακροδάχτυλα τον ορίζοντα.
Διακρίνεται απόχρωση συναισθημάτων,
άλλοτε σκούρα,άλλοτε ανοιχτόχρωμη
κι άλλοτε μία άχρωμη σιωπή κυριαρχεί.
οσμή,οσμές,μυρωδιά,μυρωδιές.
ίσως βρεγμένη γη,
ίσως ένα γλαστράκι δυόσμο.
~~
ένας παράδοξα επιβλητικός κόσμος.

Sof...=)