Αγαπάμε το άγνωστο, ερωτευόμαστε το περαστικό και πληγώνουμε το δεδομένο.

Τετάρτη 29 Ιουνίου 2011

Ο πρίγκιπας....και το γαλάζιο άλογο!

Σε μία χώρα όπου τα πάντα είναι ζωντανά..με ανθρώπινη λαλιά..και ανθρώπινες συνήθειες..όμως όλα ήταν κάπως πιο παράξενα...υπήραν πράσινες πεδιάδες με δέντρα των οποίων οι καρποί ήταν ζαχαρωτά,μουσικές νότες και μουσικά κουτιά..των οποίων οι μελωδίες ακουγόντουσαν μέχρι την πέρα χώρα..υπήρχαν ζώα..τα οποία είχαν ανθρώπινη λαλιά...καθώς άκουγαν τις μελωδίες των μουσικών κουτιών τραγουδούσαν.Τραγουδούσαν μόνο χαρούμενα τραγούδια γεμάτα αισιοδοξία και αγάπη!Ο αρχηγός ήταν το γαλάζιο άλογο...αυτό τους είχε μάθει να περνάνε καλά στην ζωή τους..Το άλογο βέβαια είχε και έναν ιδιοκτήτη..τον πρίγκιπα της Μελωδιοχώρας!Πάντα περιποιημένος...και το άρωμα που φορούσε μύριζε από κάθε πλευρά της χώρας..Στην άλλη πλευρά της χώρας λοιπόν ήταν μία κοπέλα..όμορφη..με ένα δέρμα απαλό σαν το μετάξυ και άσπρο σαν τον αφρό που κάνει όταν σκάει το κύμα...τα μάτια της μεγάλα σαν τα αμύγδαλα..εκεί που μία μέρα αναλογιζόταν πως θα είναι ο δικός της πρίγκηπας..μύρισε μια μυρωδιά..ωω μα αυτή η μυρωδιά λέει η κοπέλα είναι τόσο έντονη..σε τραβάει να την ακολουθήσεις..δεν μπορώ να αντισταθώ..δεν μπορώ να κρατηθώ..μάλλον κάτι θα θέλει να μου δείξει...κάτι θα ξέρει..είπε η κοπέλα..έτσι φόρεσε ένα μαντήλι στα μαλλιά..και έφυγε ακολουθόντας την μυρωδιά του αρώματος..ναι ήταν το άρωμα του πρίγκιπα..η κοπέλα έκανε μεγάλο ταξίδι μαζί με αυτή την μυρωδιά μέχρι να φτάσει εκεί που έπρεπε..φτάσανε στην χώρα..πέρασαν από την καταπράσινη πεδιάδα..πέρασε από τα παράξενα δέντρα..άκουσε τις μελωδίες που έβγαιναν από τα μουσικά κουτιά..άκουσε τα ζωάκια να τραγουδάνε..και στο τέλος είδε το γαλάζιο άλογο..η κοπέλα σταμάτησε για μια στιγμή..χαϊδεψε το άλογο..και αυτό επειδή ήταν συνενοημένο με το άρωμα..έσκυψε για να ανεβεί πάνω η κοπέλα..η κοπέλα με το μεταξένιο δέρμα..χωρίς να το σκεφτεί ανέβηκε πάνω..το άλογο σηκώθηκε και προχώρησε για λίγο..σε ένα σπιτάκι ξύλινο..με θέα την θάλασσα..η οποία είχε μέσα κεριά αναμμένα..η κοπέλα εντυπωσιάστηκε..το άλογο έσκυψε για να κατέβει η κοπέλα...καθώς ήταν δίπλα της τής είπε να πάει μέσα στο σπίτι..αυτή το σκέφτηκε λίγο και είπε ότι αφού έφτασε μέχρι εκεί..έπρεπε να μπει μέσα..τίποτα δεν ήταν τυχαίο..όλα ήταν σχεδιασμένα..χωρίς να το ξέρει η κοπέλα..αυτή η μοίρα φταίει για όλα..το κορίτσι μπήκε μέσα στο σπιτάκι..ήταν όμως πολύ σκοτείνα...καθώς κάνει ένα βήμα..το φως ήρθε ήρεμο και ρομαντικό..η ατμόσφαιρα ήταν γεμάτη από αυτό το άρωμα που την καθοδηγούσε..στην άκρη του δωματίου ήταν ο πρίγκιπας..όταν τον είδε η κοπέλα έκπληκτη σκέφτεται ότι αυτός ήταν που ονειρευόταν...αυτός απλά το άλογο του είναι γαλάζιο..ναι γαλάζιο όχι άσπρο...έτρεξε και αγκάλιασε τον πρίγκιπα..μύρισε το άρωμα του από κοντά..με δάκρυα χαράς και συγκίνησεις και οι δύο αγκαλιάζονται και δίνουν ένα φιλί το οποίο τους ένωσε και τους έδειξε και αυτό και η αγκαλιά που έδωσαν ότι τόσο καιρό ο πρίγκιπας που περίμενε η κοπέλα ήταν απλά στην  άλλη πλευρά της χώρας..και ο πρίγκιπας την είχε βρει με έναν μαγικό τρόπο..και την έφερε κοντά του...ήταν η πριγκίπισσά του..ήταν ο πριγκιπάς της...
Στην ζωή ποτέ δεν ξέρεις τι θα σου έρθει...τα πάντα μπορούν να συμβούν από εκεί που δεν το περιμένεις...θα σε πιάσει απροετοίμαστο..όμως σου επιφυλάσσει κάτι καλό αν το θέλεις πολύ! πολλές βέβαια θα έιναι οι φορές όπου η ζωή μας τα χαλάει..
Μια ιστοριούλα..τίποτα το σπουδαίο..έτσι ξαφνικά μου ήρθε..και ήθελα να την γράψω...
Θα έρθει σίγουρα η στιγμή που θα βρεις τον δικό σου και μοναδικό πρίγκιπα!

Σας γλυκοφιλώ!
SOF..=)

Τρίτη 28 Ιουνίου 2011

Η δική μου άποψη..για την αληθινή ΦΙΛΙΑ!

Πολλές φορές ακούω να λένε ότι ο αληθινός φίλος φαίνεται στις δύσκολες στιγμές..ναι ωραία συμφωνώ όμως έχετε σκεφτεί ότι στις καλές και χαρούμενες δικές σας στιγμές ίσως και να μην είναι πραγματικά αληθινός?Εκεί θα είναι που δεν θα πρέπει να ζηλέψει,δεν θα πρέπει να βγάλει κακία και από μέσα του και να το δείξει..αυτές οι στιγμές που εσένα κάνουν χαρούμενο γιατί πολύ απλά κάτι πέτυχες..κάτι το όποιοδήποτε το οποίο σε έκανε να χαρείς..όμως που ο άλλος δεν το έχει αποκτήσει αυτό..κανονικά σαν καλός και ΑΛΗΘΙΝΟΣ πάνω απ'όλα φίλος δεν θα πρέπει να αισθανθεί τίποτα αντίθετο από την χαρά,την χαρά που πρέπει να αισθανθεί για τον φίλο του που του συνέβει κάτι που τον έκανε να νιώσει υπέροχα..και φυσικά προς θεού,όχι να λέμε μπράβοο είμαι τόσο χαρούμενος για έσενα κ.α. και να μην τα εννοούμε και από μέσα μας να λέμε άλλα και άλλα..να βγάζουμε κακίες για τον ίδιο μας τον φίλο..ε όχι συγγνώμη δεν θα το δεχτώ αυτό ως ΑΛΗΘΙΝΟ!Θα δεχτώ ως αληθινό φίλο όμως,το άτομο το οποίο θα με αγκαλιάσει με τα αληθινά του λόγια,τα οποία τα εννοεί..θα σου πει.."Είμαι υπερήφανος για εσένα..απλά μπράβο σου..και το άξιζες"..εφόσον τα εννοεί να είσαι σίγουρος ότι ΝΑΙ είναι ΑΛΗΘΙΝΟΣ!Σε αγαπάει απλά!
Μα φυσικά και στις δύσκολες στιγμές θα είναι μαζί σου..και σε όλες τις καταστάσεις θα είναι μαζί σου..όμως στην παραπάνω περίπτωση ίσως να είναι κάπως πιο δύσκολο από το να σου συμπαρασταθεί!Αν αισθανθείτε ότι έχετε ζηλέψει ή τίποτα τέτοιο σε μία κατάσταση καλή για τον φίλο σας..τότε σκεφτείτε ότι κάτι γίνεται λάθος..και ότι είτε πρέπει να το διορθώσετε είτε πολύ απλά να μην "παριστάνεται" τους αληθινούς φίλους..το ξέρω ότι συναίσθημα σας βγει είναι..δεν το κάνετε επίτηδες ούτε το επιδιώκετε..όμως ο άλλος σας θεωρεί πραγματικό φίλο..οπότε νομίζω πως πρέπει να κάνετε κάτι γι αυτό! Μου το υπόσχεστε? 

(Σε πίνακα σχολείου πρέπει να είναι..;))
κάνετε και εσείς το ίδιο σε μία κόλλα χαρτί! εγώ πάντως το έχω κάνει!
Και κάπου εδώ σας αφήνω! φιλάκια πολλά πολλά! 
SOF..=)

Κυριακή 26 Ιουνίου 2011




Στίχοι: Παρασκευάς Καρασούλος
Μουσική: Γιώργος Ανδρέου
Πρώτη εκτέλεση: Παντελής Θεοχαρίδης


 Δεν έκανα ταξίδια μακρινά
τα χρόνια μου είχαν ρίζες ήταν δέντρα
που τα 'ντυσε με φύλλα η καρδιά
και τ' άφησε ν' ανθίζουν μες την πέτρα

Δεν έκανα ταξίδια μακρινά

οι άνθρωποι που αγάπησα ήταν δάση
οι φίλοι μου φεγγάρια ήταν νησιά
που δίψασε η καρδιά μου να τα ψάξει

Το πιο μακρύ ταξίδι μου εσύ

η νύχτα εσύ το όνειρο της μέρας
μικρή πατρίδα σώμα μου κι αρχή
η γη μου εσύ ανάσα μου κι αέρας

Δεν έκανα ταξίδια μακρινά

ταξίδεψε η καρδιά κι αυτό μου φτάνει
σε όνειρα σ' αισθήματα υγρά
το μυστικό τον κόσμο ν' ανασάνει

Το πιο μακρύ ταξίδι μου εσύ

η νύχτα εσύ το όνειρο της μέρας
μικρή πατρίδα σώμα μου κι αρχή
η γη μου εσύ ανάσα μου κι αέρας

Ανατριχιαστικά τρομερό!απλά το αγαπάω..τι στίχοι..τι μελωδία..τι..τι..απλά υπέροχο..ακούστε το και από μία άλλη ερμηνεία από τον Γιώργο Νταλάρα και Χρήστο Θηβαίο..(ντουέτο) επίσης φοβεροί και αυτοί.! αυτό ήθελα μόνο να πω..ακούστε το...πιστεύω να σας μαγέψει και να σας αγγίξει όπως άγγιξε και μάγεψε και εμένα..

Σας γλυκοφιλώ! 
 SOF..=) 

Τετάρτη 22 Ιουνίου 2011

Aγάπη είναι....

Αγάπη είναι...άραγε τι να'ναι αγάπη;
 Αγάπη είναι...η αμοιβαία έλξη.
Αγάπη είναι..οι μικρές καθημερινές τρυφερότητες.
Αγάπη είναι..το τρυφερό του άγγιγμα.
Αγάπη είναι...να έχετε έναν δικό σας άνθρωπο.
Αγάπη είναι...ένα λαμπερό συναίσθημα.
Αγάπη είναι..μια μελωδία που αγγίζει την καρδιά.
Αγάπη είναι...μια ατελείωτη γιορτή.
Αγάπη είναι μια καλή αρχή.
Love is..να στεναχωριέστε που δεν σας αφήνει να την βοηθήσετε.
Αγάπη είναι..να μην κόβεις τα μαλλιά σου,γιατί του αρέσουν μακριά.
Αγάπη είναι..να θυμάσαι τι φορούσε όταν την γνώρισες.
Αγάπη είναι..κάτι πιο σημαντικό από όλα τα αγαθά.
Αγάπη είναι..τι να'ναι άραγε;


Για τον καθένα αγάπη είναι...κάτι διαφορετικό...;) κάτι πιο μεγάλο..πιο βαθύ..πιο δυνατό...=)

 



Με αγάπη....Sof..=)

Δευτέρα 20 Ιουνίου 2011

Ουφφφ...-.-''

Μααα θέλω να τελειώσει αυτή η εβδομάδα..θέλω να έρθει ο Αύγουστος...θέλω να βγω στον δρόμο να φωνάξωω όσο δυνατά μπορώ "Νιώθωω ελεύθερη,ζωντανή για να κάνω ό,τι θελήσω.."...Αυτή την εβδομάδα δίνω μουσική:κιθάρα,ιστοριία μουσικής,οργανογνωσία,solfege..κάτι μου λέει ότι φέτος δεν θα τα πάω καλά..είναι τόσο δύσκολα..και απαιτεί πολύ διάβασμα..και έχω να διαβάζω και γερμανικά..ακόμα και τώρα έχω να διαβάσωω λέξεις..πάλι καλά έχω κάνει τις ασκήσεις..όμως βλέπω άλλα παιδιά που δεν έχουν άγχος..ούτε υποχρεώσεις ούτε τίποτα..απλά ζουν το καλοκαίρι τους..πφφ πόσο θα ήθελα αυτήν την στιγμή να μην έχω να διαβάσω απολύτως τίποτα..και να κάθομαι να χαζολογώ μαζί με τους φίλους μου..απολαμβάνοντας τον ήλιο..σε μία παραλία..τον Αύγουστο όμως αν και όχι ολόκληρο τον Αύγουστο θα το ευχαριστηθώ..τι να κάνουμε..και τα καλοκαιρινά μαθήματα και οι εξετάσεις μέσα στο πρόγραμμα είναι..και πρέπει να συμβιβαστώ...το μόνο που θέλω είναι να γράψω καλά στις μουσικές εξετάσεις..και θα είμαι χαρούμενηη =) μέχρι στιγμής δεν έχει γίνει κάτι συγκλονηστικό...διάβασμα,άγχος και πάλι διάβασμα..αααα πήραμε και ελέγχους και τα πήγαα εξαιρετικά..μια χαρά μου ήρθε..=)  

Να και ένα τραγουδάκι του Μηλιώκα..έχω κολλήσει..και ναι λοιπόν..και μαλάκες μας είπαν και χαζούς και άλλα πολλά...απολαύστε το..ΓΕΙΑ ΣΟΥ ΜΕΓΑΛΕ! καλά τα έλεγες εσύ! χεχε!



Αν βρίσκεστε στην ίδια θέση με εμένα..απλά σας καταλαβαίνω..μην βλέπω φατσούλες αγανάκτησης..σε λίγο καιρό θα έρθουν τα ΚΑΛΥΤΕΡΑ..μα και φυσικά..ας συνδυάσουμε το διάβασμα και το μάθημα..με το καλοκαίρι,γίνεται και αυτό..γιατί όχι..
Λοιπόν επειδή πρέπει να πάω να συνεχίσω το διάβασμαα θα τα πούμεε σύντομα πάλι..με τα αποτελέσματα των εξετάσεων στο χέρι..σκισμένα ή όχι θα το ξέρουμε σε λίγο καιρό..μέχρι τότε..σας χαιρετώωω! φιλάκια πολλά πολλά! :***


                                   SOF..=)

Παρασκευή 17 Ιουνίου 2011

Το μικρό αγόρι...και το φεγγάρι...

Το φεγγάρι ήταν απλά μαγευτικό...είχε ένα παράξενο χρώμα προς το πορτοκαλί..όλοι βγήκαν να το δουν..ένα αγοράκι που βγήκε και αυτό να θαυμάσει το φεγγάρι..κάθησε με μεγάλη αφοσίωση και το παρακολουθούσε..με απορία ρώτησε την μαμά του..μαμάκα γιατί το φεγγάρι μοιάζει πιο πολύ στον ήλιο? μήπως τον ζήλεψε? μα γιατί? εσύ μου έχεις πει ότι δεν είναι σωστό να ζηλεύουμε...γιατί όμως το φεγγάρι το έκανε αυτό?η μαμά κοίταξε το αγοράκι και του είπε ότι το φεγγάρι δεν ζήλεψε τον ήλιο απλά σήμερα είναι μία ιδιαίτερη μέρα γι αυτό...το παιδάκι το ξανά σκέφτηκε...μετά από λίγη ώρα ξανά ρωτάει την μαμά του..μαμά...μήπως το φεγγάρι έχει πάρει τέτοιο χρώμα επειδή θέλει να του δώσουμε πιο πολλή σημασία?η μαμά ρωτάει το μικρό αγόρι..γιατί αγάπη μου το λες αυτό? τι εννοείς..να μαμάκα..ο ήλιος είναι πιο δημοφιλής από το φεγγάρι...την περισσότερη ημέρα βλέπουμε τον ήλιο..και έτσι το φεγγάρι μπορεί να ένιωσε κάπως αδικημένο..και εγώ δεν το θέλω αυτό..και έτσι ίσως να σκέφτηκε να αλλάξει το χρώμα του και να το κάνει πορτοκαλί έτσι ώστε να μοιάσει του ήλιου..για να μας δείξει ότι είναι και αυτό εδώ..μικρό μου δεν νομίζω το φεγγαράκι να νιώθει ούτε αδικημένο ούτε μόνο ούτε τίποτα...και τότε μαμά γιατί ήταν τόσο παράξενο και τόσο μαγευτικό που με την παρουσία του σε έκανε να το κοιτάζεις με τα μάτια προσηλωμένα πάνω σε αυτό?όπως σου είπα και πριν ήταν μία ιδιαίτερη μέρα γι αυτό....δεν συμβαίνει και συχνά αυτό..σκέψου απλά ότι το φεγγάρι ήταν τόσο μεγάλο και πορτοκαλί που κάτι θα του είχε συμβεί κάτι πολύ καλό..μετά αγόρι μου..όπως είδες κρύφτηκε..και γιατι κρύφτηκε μαμά?γιατί μετά από αυτήν την ιδιαίτερη μέρα ήθελε να ξεκουραστεί..για να το ξανά δούμε ξανά αύριο βράδυ με την συνηθισμένη του μορφή..εγώ πάντως μαμά είπε το αγόρι..ότα θα ήθελα να επισκεφτώ το φεγγαράκι και να του πω ότι είμαι χαρούμενος πο πέρασε κάτι ωραίο..και ότι έτσι όπως ήταν σε σχήμα και χρώμα ήταν απλά απίστευτο..του πήγαινε πολύ..και θα ήθελα ν το ξανά δω να είναι έτσι..και να του πω και ένα μυστικό..θα στο πω και εσένα αυτό το μυστικό αλλά δεν θέλω να το μάθει κανείς άλλος...σύμφωνοι κανείς δεν θα μάθει τίποτα..ωραία είπε..να δεν είναι κάτι σημαντικό απλά θέλω να κάνω μία ζωγραφιά με το φεγγάρι και εμένα να το αγκαλιάζω..αλλά δεν θα την δείξω σε κανέναν παρά μόνο σε εσένα..γιατί θα με περάσουν για χαζό που έκανα τον εαυτό μου να αγκαλιάζει ένα πορτοκαλί φεγγάρι..και μετά θα φτιάξω άλλη μία την ίδια ζωγραφιά και θα την βάλω σε ένα μεγάλο φάκελο και θα του την στείλω! και την άλλη ζωγραφιά θα την κρατήσω για εμένα..έτσι το φεγγάρι θα ξέρει ότι θα είναι ένα από τους αγαπημένους μου φίλους..αν και δεν με ξέρει..δεν πειράζει όμως..μόλίς του στείλω την ζωγραφιά θα χαρεί και θα κοιτάξει προς την γη και θα με δει που θα το χαιρετάω...η μαμά είχε λίγο παρεξενευτεί με αυτά που της έλεγε το αγόρι..όμως ήξερε ότι είναι μικρό οπότε δεν έδωσε και μεγάλη σημασία...το αγόρι μεγάλωσε έγινε άντρας..ακόμα θυμάται το φεγγάρι που τον είχε μαγέψει..ακόμα έχει την μία ζωγραφιά την άλλη την είχε στείλει στο φεγγάρι...υποτείθεται δηλαδή..γιατί την είχε δώσει στην μαμά του να την στείλει..έτσι η μαμά του την είχε φυλάξει σε ένα συρτάρι μαζί με ένα σημείωμα.."μικρό μου αγοράκι...να ξέρεις ότι δεν μπόρεσα να στείλω την ζωγραφιά επείδη το φεγγάρι έμενε πολύ μακρυά..όμως μπόρεσα και  μιλήσαμε και του είπα την μικρή ιστοριούλα..και δεν θα το πιστέψεις..μου είπε ότι μαζί του ζει ο μπαμπάς σου..που είχε φύγει χωρίς να μας πει τίποτα..ξέρεις γιατί έφυγε έτσι ξαφνικά μικρουλάκι μου? επειδή ο πατέρας σου ήξερε το πόσο ήθελες να μάθει για εσένα το φεγγάρι..έτσι μια μέρα αποφάσισε να φύγει χωρις να μας πει τίποτα με προορισμό το φεγγαάρι..ξέρεις καλό μου γιατί μαγεύτηκες τόσο πολύ από αυτό το φεγγάρι και γιατί σου έχει μείνει? επειδή ο μπαμπάς ήταν εκεί και είναι...εκείνη την βραδιά μέσω του χρώματος του φεγγαριού ήθελε να σου δείξει την παρουσία του..."το αγόρι που έιχε γίνει άντρας..μία μέρα βρηκε στο συρτάρι την ζωγραφιά και το σημείωμα..μόλις το διάβασε..κατάλαβε ότι όταν έφυγε ο πατέρας του ξαφνικά..πολύ απλά είχε φύγει από την ζωή...έτσι είχε το φεγγάρι από την ημέρα που διάβασε το σημείωμα μέχρι που έφυγε από την ζωή και αυτός..να του θυμίζει την παρουσία του πατέρα του...
  αγαπημένε μου μπαμπά..αγαπημένο μου φεγγάρι..είσαι πάντα στο μυαλό μου..σε νιώθω δίπλα μου..


μια μικρή ιστοριούλα που μου ήρθε ξαφνικά να γράψω..συγγνώμη αν σας κούρασα..ίσως να μην κατάφερα και πολλά..όμως προσπάθησα..αυτό έχει σημασία..καληνύχτααα..σας φιλώ γλυκά μου! 
                          SOF..=)

Τετάρτη 15 Ιουνίου 2011

Φεύγοντας από το γυμνάσιο....

Δεν ξέρω...αυτές τις μέρες είμαι κάπως,το όλο κλίμα μουντό..την παρασκευή είχαμε το αποχαιρετηστήριο πάρτυ μας...εκείνη την μέρα συνειδητοποίησα ότι θα φύγω από το γυμνάσιο..καθώς όλοι διασκέδαζαν τα μάτια μου άρχισαν να βουρκώνουν..βούρκωναν όλο και περισσότερο μέχρι που έπεσαν δάκρυα! Δεν ξέρω από εκεί που ήθελα να φύγω να πάω στο λύκειο..το ξανά σκεφτόμουν και τελικά δεν ήθελα και τόσο να φύγω..θα μου λείψει σίγουρα..θα μου λείψουν οι βλακείες που κάναμε, η τάξη μου,τα παιδιά,οι καθηγητές το γυμνάσιο γενικότερα...πιο πολύ όμως σκέφτομαι ότι στο γυμνάσιο τα πράγματα ήταν πολύ πιο εύκολα..στο λύκειο όλα γυρίζουν τούμπα..γίνονται πιο δύσκολα..με μεγαλύτερη ευθύνη και συνείδηση..από τον Σεπτέμβρη θα πρέπει να αρχίσω να συγκεντρώνομαι στον σκοπό μου..ο οποίος είναι να αφοσιωθώ στα μαθηματά μου..όλα τα υπόλοιπα έρχονται μετά..στην κορυφή της πυραμίδας θα είναι το σχολείο..και μετά τα εξωσχολικά..όμως σίγουρα τα χαζά μου φιλαράκια θα είναι στην κορυφή...
Μάριεεεε..χαζό μου! Του χρόνου θα είναι η πρώτη χρονιά που δεν θα είμαστε μαζί...πφφ...με πειράζει λίγο που θα λείπεις μέσα από την τάξη θα υπάρχει ένα κενό..με πειράζει που θα λείπεις από το κτίριο γενικότερα..όμως δεν θα ξεχαστούμε με την καμία χδ! Γιατί θα σε σκοτώσω και θα κόψω το φαγητό μόνο το νου σου χεχε (ξέρεις εσύ) υποσχέσου ότι θα περνάς από το λύκειο να μας βλέπεις!αλλιώς τα απογεύματα αν και θα έχω μαθήματα θέλω να σε βλέπω όσο το δυνατόν πιο συχνά γίνεται! love ya χαζο <3
Γυμνασιάκι μου σίγουρα θα μου λείψεις όμως σίγουρα δεν θα σε ξεχάσω..τόσα έζησα εκεί! θα σε επισκέπτομαι όποτε μπορώ!

<3

φιλακιαααααααααααααααααααααααααα!! :*
                                                    SOF..=)

Δευτέρα 13 Ιουνίου 2011

Παίρνωντας μια μυρωδιά από την τότε εποχή των ΧΙΠΙΣ

Αυτές τις μέρες ακουγόταν συνεχώς για το φεστιβάλ που γίνεται στα Μάταλα!Ναι λοιπόν τα Μάταλα είχαν γεμίσει από χίπις..η παραλία όπου παλιά ήταν το στέκι τους ξανά νιώνει με την παρουσία τους..
Πριν καλά καλά φτάσω στο σημείο που ήταν ο κόσμος μαζεμένος,είδα πόσα πολλά αυτοκίνητα ήταν παρκαρισμένα και πόσα ακόμα ερχόντουσαν..χιλιάδες άνθρωποι ήθελα να δουν αυτό το γεγονός!Τα Μάταλα ήταν μία εικόνα γεμάτη πολύχρωμα χρώματα,από παντού ακουγόντουσαν διάφορα τραγούδια από την εποχή των 70s..ο κόσμος απλά το χαιρόταν..έβλεπα μικρά παιδάκια ακόμα και μωράκια και φορούσα μαντήλια στο κεφαλάκι τους..πόσο γούτσικο παίζει να ήταν..*.*είχαν έρθει άνθρωποι από όλη την κρήτη!οι τουρίστες ήταν διάχητοι στους δρόμους...η έκπληξη ήταν έκδηλη καθώς το ίδιο και ο θαυμασμός...λάμψεις από φλας..φωνές,γέλια,βήματα....ήταν απλά υπέροχα!
Μαγιουλίνι καλά περάσαμε!Κρίμα το παλικάρι κρίμα! Εγώ σου είπα ότι γκεϊζει κάπως χεχε!ααα! ναι! τι ήθελα να πιω ρακί?Ήθελαν όπως και δήποτε να πιούμε!Και εγώ σαν γνήσια κρητικιά  ήπια την ρακί! Αν και μου έκαψε τα σωθηκά μου..χεχε!
Πολύ θα ήθελα να ξανά γίνει κάτι τέτοιο θα είμαι η πρώτη που θα πάω..και τι δεν θα έδινα να ζούσα στην εποχή των ΧΙΠΙΣ σίγουρα θα ήμουν μία από αυτούς! ;) 

ΓΕΙΑ ΣΑΣ ΠΑΙΔΙΑ ΤΩΝ ΛΟΥΛΟΥΔΙΩΝ!
ΓΕΙΑ ΣΑΣ ΑΓΑΠΗΜΈΝΟΙ ΜΟΥ ΑΝΑΓΝΩΣΤΕΣ!! ΘΑ ΤΑ ΠΟΥΜΕ ΣΥΝΤΟΜΑ! ΣΑΣ ΦΙΛΩ..:* 
SOF..=)

Πέμπτη 9 Ιουνίου 2011

Σ'αγαπάω? Πες το μόνο όταν το νιώσεις..;)

Ξέρεις τι σημαίνει σ'αγαπάω?
Δεν υπάρχει μόνο μία λέξη για να πεις τι σημαίνει..
Σε χρειάζομαι γιατί σ'αγαπάω,σε θέλω κοντά μου γιατί απλά σ'αγαπάω,θέλω να σε σφήξω στην αγκαλιά μου γιατί σε αγαπάω,σ'αγαπάω γιατί είσαι εσύ,γιατί σε αισθάνομαι,γιατί σε νιώθω,γιατί σε νοιάζομαι και με νοιάζεσαι γιατί..γιατί..
αμέτρητα τα γιατί,αμέτρητες οι λέξεις για να πεις τι σημαίνει το Σ'ΑΓΑΠΑΩ
Ξέρεις κάτι?
Πες το Σ'αγαπάω όταν το νιώσεις,όταν σου βγει αυθόρμητα,χωρίς να σε συγκρατήσει κάτι,να ρέει σαν ένα ρυάκι,=) και όχι να σκέφτεσαι ότι ΠΡΕΠΕΙ να το πεις χωρίς να το αισθανθείς..καλύτερα να μην το πεις καθόλου,παρά να το πεις και να μην το νιώθεις σίγουρα το πρόσωπο στο οποίο πηγαίνει θα το εκτιμήσει και θα το λατρέψει...θα σε αγαπήσει,εάν δεν σε έχει αγαπήσει,θα σου πει Σ΄αγαπάω και εγώ,και οι δυο σας θα αισθανθείτε το ίδιο υπέροχα..μία αγκαλιά και ένα φιλί είναι ότι πρέπει για να δημιουργήσει μία ωραία σκηνή όπως τις ταινίες so cute and romantic <3
Oπότε πες το Σ΄αγαπάω την κατάλληλη στιγμή  ή μάλλον όταν το νιώσεις και φυσικά ποτέ το αντίθετο δεν ξέρεις πόσο "κακό" κάνεις στο άλλο άτομο και σίγουρα και στον εαυτό σου...και κάτι άλλο αν δεν μπορείς να το πεις,μπορείς να το δείξεις,με τις πράξεις σου,τις κινήσεις σου με πολλά πράγματα και στοιχεία που θα κάνουν τον άλλον να πιάσει το νόημα κατευθείαν..δοκίμασέ το λειτουργεί ;p
Με τα παραπάνω λόγια μου και σκέψεις μου πιστεύω κάπως να βοήθησα χδ...δεν είναι και πάρα πολλά αλλά πιστεύω πως τα ίδια έχετε βιώσει και εσείς,έχετε νιώσει και έχετε αναρωτηθεί πολλά πράγματα σχετικά με αυτή τηνμαγίκη λέξη Σ'ΑΓΑΠΑΩ και όχι Σ'αγαπΏ

Ο Μ'αγαπάς και η Σ'αγαπώ 
τι ωραίο που είναι! ακούστε το =) 

σας γλυκόφιλώ! 
και πιστεύω να λέτε το Σ'αγαπάω" σωστά"
τα λέμε πολυαγαπημένα μου!        SOF..=)

Τρίτη 7 Ιουνίου 2011

όπως παλια

Καθώς περπατούσα στο λιμάνι...εκεί που τα καραβάκια ήταν ήσυχα,άσπρα πανιά,διάφορα ονόματα ξεπρόβαλαν όταν περνούσα από μπροστά τους..μου ήρθαν στο μυαλό σκηνές από τα παιδικά μου χρόνια..δεν ξέρω το πως και το γιατί μου ήρθαν στο μυαλό..ξέρω σίγουρα ότι μου ήρθαν σε μία στιγμή ηρεμίας και το είχα ανάγκη..με συνεπήρε όλο αυτό..οι σκηνές γινόντουσαν όλο και πιο έντονες, με πολύ συναίσθημα.σα να τις ξανά ζούσα,ήταν πολύ όμορφο.Ένα,δύο περισσότερα από δύο δάκρυα ένιωσα να κυλάνε στο μάγουλό μου,δεν ήταν δάκρυα απόλυτης στενοχώριας απλά μου έχουν λείψει αυτές οι καταστάσεις,ήταν δάκρυα συγκίνησης και λαχτάρας! Σαν σήμερα θυμάμαι που η μαμά μου μού φορούσε τα φορεματάκια, με χτένιζε και έπειτα πηγαίναμε βόλτα..ή με πήγαινε ο παππούς μου στις κούνιες! "Κούνια μπέλα έσπασε η κουτέλα και βγήκε μια κοπέλα που την λένε Στέλλα" άκομα και σήμερα το τραγουδάω σιγά από μέσα μου..να το ακούω μονάχα εγώ..κανείς άλλος..κλείνω τα μάτια μου.κρατάω γερά.παίρνω φόρα και πετάω πάνω στην κούνια..λες και ήταν τότε..τότε που με κουνούσε ο παππούς μου =) αύριο θέλω να δω όσες περισσότερες φωτογραφίες μπορώ! να μου έρθουν και άλλες σκηνές.,αμέ αμέ! γιατί όχι?! χδ
Αυτό θα βοηθήσει στα σίγουρα :

φιλάκιαα
καλό βράδυ!                                                               SOF..=)

Πέμπτη 2 Ιουνίου 2011

Έντονη γεύση καλοκαιριού!

Χθες ήταν επίσημα η πρώτη μέρα του καλοκαιριού! Μπορώ να πω πως ναι ένιωσα ότι έχει μπει για τα καλά το καλοκαίρι!Ηλιοκαμμένοι ώμοι και μάγουλα,έντονη επιθυμία για θάλασσα,ζέστη και όρεξη για παγωτό και κάτι παγωμένο.Ε μετά από όλα αυτά σίγουρα ήρθε καλοκαίρι χεχε! Χθες βράδυ έκανε τρομερή ζέστη είχα καεί κι όλας,οπότε είχα αφήσει την μπαλκονόπορτα ανοιχτή μέχρι τα μεσάνυχτα..λες και περίμενα τον πρίγκηπα των ονείρων μου να εμφανιστεί χΔ
Τελειώνουμε και τις εξετάσεις,ουφ άντε έχω βαρεθεί,άντε να έρθει και η τελευταία μέρα να πάμε θάλασσα όλοι μαζί wiihaa...=)γιατί δεν την παλεύω άλλο!χΔ η ζέστη με εμποδίζει και να γράφω εδώ αλλά δεν πειράζει θα μου περάσει και θα μου έρθει πάλι η έμπνευση για κάτι καινούργιο,αμέ αμέ ;P

Ε Ναι λοιπόν όλα τα παραπάνω μου αφήνουν μία έντονη γέυση καλοκαιριού..μπορώ να γευτώ το καλοκαίριιιιιιιιι! Μου ακούγεται πολύυ καλό έχω να πω! χεχε

ΤΡΑΓΟΥΔΑΚΙ! και άλλο ένα =)

Θέλω να πάω εκεί! Εδώ και τώρααααα!!! miu! 


φιλάκιααα!! 
SOF..=)