Τα πάντα αλλάζουν...

Πόλλες φορές..η ζωή σου παίζει παιχνίδια..

 Μα όλα γυρνάνε τούμπα..

Χάνομαι μέσα σε ένα ήδη χαμένο "εγώ" 

Νιώθω μόνη μέσα στην δική μου μοναξιά...

Κλείνω τα μάτια,ψάχνω να βρω τον δικό μου κόσμο,μα χαμένος..

Τα ανοίγω..και έχω βρεθεί σε ένα δωμάτιο..μόνη...

Κοιτάζω γύρω μου,που πήγε ο ουρανός μου? Τα αστέρια?Τα σύννεφα που πατούσα πάντα πάνω με σιγουριά?

Στο βάθος ένας μικρός τετράγωνος καθρέφτης..το μόνο που μπορώ να καταφέρω με αυτόν είναι να αντικρίσω το πρόσωπό μου..

Πλησιάζω...με βήμα αργό,τα χέρια μου ακουμπάνε το πρόσωπό μου..

Ναι!Δειλιάζω να τα αφήσω κάτω..φοβάμαι να με δω..

Μόλις φτάσω στο σημείο που βρίσκεται ο καθρέφτης...

Παίρνω την απόφαση και εμφανίζω το πρόσωπο μου,

Κοίτα Σοφία...λείπει το χαμόγελό σου μου λέει...

Κλείνω τα μάτια μου...και τώρα τα σουφρώνω όσο δυνατά μπορώ...και φωνάζω στον εαυτό μου..ακούω την ηχό μου να φτάνει μέχρι έξω..

Το μόνο πράγμα που με κρατούσε ήταν αυτό..το χαμόγελο...δεν γίνεται να το έχασα..δεν είναι δυνατόν...

Ανοίγω τα μάτια μου,ξανά κοιτάζομαι...τα δάκρυα μου έχουν γεμίσει το πρόσωπο...τα μάτια μου έχουν κοκκινίσει..και το χρώμα των ματιών μου έχει αλλάξει χρώμα..

Πού πήγα αναρωτιέμαι...

Γιατί να αισθάνομαι έτσι?

Τα όνειρα που έκανα πάντα..γιατί έπαψαν να τριγυρνάνε γύρω μου..

Ο κόσμος μου γιατί χάθηκε..?

Γιατί να είμαι τόσο μόνη?

Δεν γίνεται ο ουρανός μου να είναι τόσο γκρίζος..να είναι λες και ειναι ανύπαρκτος..

Όλα υπάρχουν...όλα...μα δεν τα αφήνω να εμφανιστούν...να πάρουν ζωή..

Δεν τα άφηνω να αναπνεύσουν..όπως δεν αφήνω και εμένα να αναπνεύσω...

Πάω σε ένα μικρό παράθυρο...το ανοίγω...και προσπαθώ να εισπνεύσω όσο το περισσότερο αέρα μπορώ...

Έπειτα πάω στον καθρέφτη...κοιτάζομαι...πιάνω τα μαλλιά μου έναν κότσο...σκουπίζω κάθε ίχνος από δάκρυ....και ύστερα ρίχνω ένα χαμόγελο...

Με το που έσκασα ένα χαμόγελο...έφυγα από το μονότονο δωμάτιο..

Πήγα στον ουρανό...είναι εκεί ακόμα τα αστέρια μου...τα ακουμπάω με την άκρη του δάχτυλού μου...κάθομαι και πάλι στα σύννεφα με σιγουριά...

Δεν φοβάμαι...

Ξανά ονειρεύομαι...

Χαμογελάω ξανά...

Ακούω μουσική...δεν σταμάτησε..

Νότες παντού...

Είμαι ξανά εδώ....

Ταξιδεύω..

Όλα μέσα στο μυαλό βρίσκονται...

*εδώ θα βρίσκομαι πάντα...

SOF...=)