Μα αυτή την φορά φύσηξες δυνατά....

Έτσι όπως φυσάς πάρε με και εμένα μαζί,αρκεί να φύγω από εδώ..

Σε ακούω φυσάς τόσο δυνατά,

Είναι φορές που φυσάς πιο ήρεμα...μα είναι φορές που είσαι τόσο δυνατός..

Σα να θέλεις να μου μιλήσεις...σα να μου μιλάς και να μην σ'ακούω...

Μα δε θέλω να ακούσω τίποτα...

Δε θέλω...

Κοιτάζω από το παράθυρο..δειλά...κρυφά...

Τα δέντρα παλεύουν μαζί σου...άλλα απλά σε απολαμβάνουν,όταν απαλά φυσάς..

Είναι σα να κουρσεύεις μαζί με το άλογό σου...

Με το περασμά σου,παρασέρνεις ό,τι βρεις στον δρόμο σου...

Μόνο εμένα αφήνεις,έτσι απλά να σε κοιτάζω..

Μόλις φύγω από το παράθυρο...γεμίζω το κεφάλι μου με χίλια δυο συναισθήματα...με χίλια δυο ερωτήματα....

Τώρα δεν σε βλέπω,μα σε ακούω..

Τώρα ναι,ακούω τι μου λες...

Είσαι εδώ, μα όμως λείπεις...

Μου μιλάς μα δεν σ'ακούω...

Φυσάς...

Αυτή την φορά δεν είναι το γλυκό το αεράκι..

Μα είναι τόσο δυνατό που με κάνει να έχω την ανάγκη να θέλω να με πάρει μαζί του..

Την ανάγκη να με κάνει να χαθώ...

Αν χαθώ...τι θα γίνει αν χαθώ? 

Μα ναι!Απλά θα χαθώ για μια στιγμή..μετά θα με ξανά φέρεις πίσω..

Θα είμαι εδώ...

Την επόμενη φορά..φύσηξε γλυκά..όχι όπως τώρα...σκληρά..γιατί έτσι μπορεί να σε ακούσω κατευθείαν...να θέλω να σε ακούσω..και έτσι θα χαθούμε μαζί...

*Τι αέρας σήμερα...

*Καληνύχτα,φατσούλες

Sof...=)