Αγαπάμε το άγνωστο, ερωτευόμαστε το περαστικό και πληγώνουμε το δεδομένο.

Κυριακή 19 Μαΐου 2013

Περιπλάνηση.

Φιγούρες σκιών περιπλανιούνται,
περιπλανιούνται εδώ κι εκεί.
Γυμνές από ψυχή,
γυμνές από αισθήματα.
Σε μια πόλη με νεκρά βήματα,
ψάχνουν αυτό το κάτι,
αυτό το ανέγγιχτο,
το άπιαστο,το άυλο το όνειρο.
  ~~
Πιο'κει παλεύουν,
παλεύουν με το φως,
το φως της νύχτας,
το φως του φεγγαριού.
 Τους σβήνει βλέπεις τα ίχνη η πανσέληνος,
μα αυτή ακάθεκτη φωτίζει.
Φωτίζει δρόμους και στενά,
σοκάκια και κρυφές γωνιές.
Τρόμαξε η πόλη όλη,
τρόμαξε από την γύμνια τους,
τρόμαξε από την γύμνια της ψυχής τους.



 *δύσκολα ξεχνά η καρδιά.

Sof...=)
 

27 σχόλια:

  1. "τρόμαξε από τη γύμνια της ψυχής τους.."

    αν έχουν ψυχή..
    ή είναι τόσο ρηχές..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. τέλειο! απλά τέλειο! περιπλανησου στα μονοπάτια της σοφίας!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. υπεροχο μπραβο σου! πολυ ομορφο!!! :')
    σε ακολουθω! φιλια!
    sharingthepointofview.blogspot.com

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σ'ευχαριστώ πολύ Μαριάννα μου =)
      σε ακολουθώ πίσω φυσικά =)
      τα φιλιά μου!

      Διαγραφή
  4. πραγματικα πολυ καλο blog!
    συνεχισε ετσι :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. 'Σε μια πόλη με νεκρά βήματα,
    ψάχνουν αυτό το κάτι,
    αυτό το ανέγγιχτο'
    το βρισκουν? ή η γυμνια της ψυχης τους τα απομακρυνει ολα?

    πολυ ωραιο το μπλογκ σου! καλως σε βρηκα! :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. σ'αυτή την πόλη οι φίλοι βρίσκονται μόνο υπό το φως των ονείρων τους...
    χωρίς λόγια...

    ΑπάντησηΔιαγραφή