Έξω βρέχει,πλησιάζω το παράθυρο,οι σταγόνες τις βροχής πέφτουν πάνω στο τζάμι..οι άλλες χορεύουν το δικό τους χορό της βροχής έξω..τανγκό νομίζω χορεύουν..έχουν πλησιάσει η μία κοντά στην άλλη..μια μελωδία ακούω..μα από που έρχεται?κοιτάω αριστερά..από ένα άλλο παράθυρο μπορώ να διακρίνω ένα παιδί να αποτυπώνει τα συναισθήματα του παίζοντας μουσική με το βιολί του...με έχει μαγέψει η σχέση του με την μουσική,μα υπάρχουν ανθρωποί που μιλούν με την μουσική..λίγο πιο πέρα ακούω νότες να βγαίνουν χορεύοντας και αυτές από ένα παλιό μαύρο πιάνο με ουρά.ένας ηλιιωμένος άντρας με τα ζαρωμένα χέρια του..ακουμπάει απαλά τα πλήκτρα, έτσι όπως χαϊδεύει τα εγγόνια του...κλείνει τα μάτια,μάλλον του έρχονται αναμνήσεις στο μυαλό..έρχεται η γυναίκα του τον πλησιάζει,κάθεται δίπλα του και πάνω στα χέρια του βάζει τα δικά της..τα δαχτυλά της ταυτίζονται με τα δικά του...παίζουν μαζί πιάνο...τώρα η μελωδία είναι πιο έντονη.με κάνει να αισθάνομαι την ανάγκη να αγαπήσω,να αγαπηθώ και να ερωτευτώ...
Οι σταγόνες χορεύουν τώρα σε πιο αργούς ρυθμούς..καθώς η βροχή αρχίζει να σταματάει..το βιολί σβήνει σιγά σιγά..το ηλικιωμένο ζευγάρι ανοίγει τα μάτια του και παίζουν μαζί την τελευταία νότα...ξαφνικά όλα ησυχάζουν..κλείνω τα μάτια μου και φτιάχνω τώρα μία άλλη εικόνα...
SOF...=)
απλώς υπέροχο!
ΑπάντησηΔιαγραφήπόσο μου αρέσει ο τρόπος που φαντάστηκες το
la plage!ίσως τελικά η μουσική μπορεί να σε ταξιδέψει ακόμα πιο μακριά όταν ακούγονται μόνο οι μαγευτικές νότες από το πιάνο!
*Καλό σου απόγευμα γλυκιά χαμογελαστή μου Σοφ♥
εμένα με ταξίδεψαν πολύ πολύ μακρυά!
ΑπάντησηΔιαγραφήΣ'ευχαριστώ πολύ μικρή μου ιωάννα=))))
καλό σουυ απόγευμααααα ομορφή μ <3<3