Αγαπάμε το άγνωστο, ερωτευόμαστε το περαστικό και πληγώνουμε το δεδομένο.

Πέμπτη 29 Μαρτίου 2012

*Κάπου εκεί ψηλά..στον ουρανό

Να ανοίξω τα φτερά μου θέλω,να πετάξω στον γαλάζιο ουρανό,να περάσω μέσα από τα σύννεφα..να τα ακουμπάω με την άκρη των δαχτύλων μου..να κάτσω πάνω σε ένα από αυτά..στο πιο καλοσχηματισμένο..να βλέπω τον κόσμο από ψηλά..πώς θα ήταν άραγε?
Να σε κοιτάξω από εκεί ψηλά και να κατέβω να σε πιάσω από το χέρι και να πετάξουμε μαζί..αυτή την φορά ως τα αστέρια θέλω να πετάξω..
Να σου χαρίσω το πιο φωτεινό αστέρι...να το ονομάσω με το όνομά σου...θα είναι δικό σου..μόνο δικό σου..θα είναι δικό μας..
Μα ξέχνα τα πάντα..σταμάτα τον χρόνο..και ας μείνουμε έτσι για όσο γίνεται..να σε κοιτάω μόνο θέλω...όχι λόγια..όχι νεύματα..παρά μόνο τα μάτια σου..θα καταλάβω περισσότερα..κοίταμε και εσύ..τα δικά μου μάτια χαμογελάνε είμαι σίγουρη..
Μα όταν αρχίσει ξανά να κυλάει ο χρόνος,θα είναι αυτή η στιγμή μας..όποτε ξανά θελήσουμε μπορώ αυτή την φορά να σταματήσω το χρόνο εγώ...μία θα τον σταματάς εσύ μία φορά εγώ...και μετά από αρκετό καιρό θα μετρήσουμε τις φορές...θα είναι πάρα πολλές..θα είναι ξεχωριστές..γιατί θα μιλάμε μόνο με τα μάτια..και θα είναι δικά μας μόνο..έπειτα όταν ξανά κυλάει ο χρόνος θα μένει ως την πιο μαγική ανάμνηση..θα δεις θα είναι όχι μία αλλά πολλές...χαραγμένες θα μείνουν..τώρα πιάσε μου το χέρι να πετάξουμεε πάλιι μακρυάα..δεν φοβάμαι να πάω και στα πιο περίεργα μέρη μαζί σου...το αστέρι που σου χάρισα,το αστέρι μας θα μας περιμένει πάντα εκεί,όταν θελήσουμε να μιλήσουμε με τα μάτια ξανά...με τα λόγια μιλάμε πάντα με τα μάτια όμως?είναι συγκεκριμένες οι στιγμές..όπως αυτές εκεί στο αστέρι δίπλα...
                                                                         *κάτι μικρό,έτσι μου ήρθε ξαφνικά η όρεξη να γράφω..
SOF...=)
Kαληνύχταα!

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου