Αγαπάμε το άγνωστο, ερωτευόμαστε το περαστικό και πληγώνουμε το δεδομένο.

Τετάρτη 20 Μαρτίου 2013

δίχως ψυχικό σθένος.

Πετάει η ψυχή,
πουλί λαβωμένο.
Φτερά αναδιπλωμένα,
μαύρα σαν ουρανό χειμώνα.
Αβοήθητη τώρα στην άκρη μιας παλιάς,
ξεθωριασμένης γέφυρας περιμένει.
Πέρασμα ζωής-θανάτου
και εσύ στο κέντρο να κοιτάς σαν απαθής θεατής.
Σου δίνει το χέρι της,
άγγιγμα σκιάς.




Sof...=

10 σχόλια:

  1. ωραίο! ωραίο!!! πολύ ωραίο φεγγάρι μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. ευχαριστω ουρανέε επί 3ς φορές όσες και το ωραίο που είπες χαχα!

      Διαγραφή