Αγαπάμε το άγνωστο, ερωτευόμαστε το περαστικό και πληγώνουμε το δεδομένο.

Τετάρτη 21 Νοεμβρίου 2012

άρωμα-στιγμή

υπόσχεσαι σε μάτια δυνατά,ζωντανά
πως οι στιγμές θα μείνουν σε μπουκάλι αρώματος
αναλλοίωτες.
με φιλί στα ματόκλαδα τις επαναφέρεις.
με έναν κύκλο νοητό από γύρω σου τις κρατάς.
~~
κοιτάω στον ορίζοντα.
λευκός τόνος υπόσχεσης.
είναι εκεί ακόμα 
λευκός σαν καλοκαιρινά σύννεφα
μελωδία γλυκού τριαντάφυλλου
μία αρμονία σωστά ολοκληρωμένη.
~~


 
ανοίγω το μπουκάλι.
αρώματα πετάνε,
σαν πουλιά γύρω μου.

Ἄ! ναί, ξέχασα νὰ σοῦ πῶ,
 πὼς τὰ στάχυα εἶναι χρυσὰ κι ἀπέραντα, 
γιατὶ σ᾿ ἀγαπῶ. 
Τ.Λ.
Σοφ..

15 σχόλια:

  1. Απίθανα μαγικό θα πω για διαφορά.

    *δεν αδειάζει κάποια σιτγμή το μπουκαλάκι? :/

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. ω μα σ'ευχαριστώω=)

      *δυστυχώς ναι...και συνεχίζουμε για νέα πορεία!

      Διαγραφή
  2. Πάρα πολύ ωραίο! Και η νέα... διακόσμηση είναι πολύ ωραία!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. μου αρεσει που χιονιζει!μυριζει αγκαλιες και ζεστη σοκολατα :)
    τα υπολοιπα τα ξερεις και επειδη δεν την ξαναπαταω... διαβασα και ξαναδιαβασα δις και δεν μπαινω σε λεπτομερειες αλλα το λατρεψα και αυτο!;)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μυριζει υπεροχες εικονες...αχ!

      Ωω μα σ'ευχαριστωω και παλιιιιι!!! Τα φιλια μουυ ξωτικο:*=)

      Διαγραφή