Σαν πέφτει το σκοτάδι,
καμβάς γίνεται το μυαλό.
γεννιούνται φιγούρες σα σκιές
φωνές από άλλο κόσμο.
άλλες περπατάνε πάνω σε λάμπες,
άλλες σε τζάμια λερωμένα από βροχή.
~~
σε ένα σοκάκι ένα παιδί γράφει σε τοίχο
και ένα άλλο κρατάει το κουτί με την μπογιά.
ψυχές με αγωνία,κορμιά κουρασμένα
κραυγάζουν στον τοίχο
και ένας γέρος πλάτωνας εκφράζει γνωμικά
για παλαιότερη ζωή,ζωή ονειρεμένη,ζωή προδωμένη
από ληστές του χθες,του παρόντος και του μέλλοντος.
~~
ένας γλάρος εξερευνεί ακόμη τον ορίζοντα ουρανού-θάλασσας,
αφήνοντας σημάδια ζωής.
Sof..=)
Γεια σου ρε Σοφία!!! έγραψες πάλι!
ΑπάντησηΔιαγραφήγεια σου ρε πάνοο! χαχ σ'ευχαριστώ πολύυ=)
ΔιαγραφήSPEECHLESS.
ΑπάντησηΔιαγραφήκανόνισε να εξελιχθείς καλύτερα από εμένα,μικρό!
χαχαχα σ'αγαπάω.
είσαι χαζόοο,μεγάλο!
Διαγραφήχαχα κι εγώ=)
αλλοπαρμένο μου!
Διαγραφή:D
πάρε <3
Διαγραφή