έτσι ξαφνικά,μαζεύτηκαν τόσα...

Είναι πράγματα που τα δίνεις με όλη σου την ψυχή.

Χωρίς να περιμένεις ανταπόδοση.

Ξέρω πως δεν κερδίζω τίποτα απολύτως,

Ίσως να κάνω τελικά μόνο κακό στον εαυτό μου.ίσως..ίσως...

Μα όταν νιώθεις πως όλα αυτά δεν βγάζουν πουθενά..απογοητεύεσαι τόσο..

Αισθάνεσαι πως αυτό που είχες πλέον το έχεις χάσει μέσα από τα χέρια σου,οριστικά προφανώς.

Το ξέρω τις περισσότερες φορές δεν είναι από δική σου επιλογή,

Τόσοι παράγοντες επηρεάζουν καθημερινά την όλη ροή της ζωής σου...

Δύσκολο να φέρεις το παρελθόν στο μέλλον.

Δύσκολο να καταφέρεις το αδύνατο.

Από την άλλη λένε ότι όλα για κάποιο λόγο γίνονται,το ευελπιστώ τότε...

Μακάρι να είχαμε ένα μαγικό ραβδί και λίγη αστερόσκονη να καταφέρναμε αυτά που θέλαμε.

Μα ακατόρθωτο φυσικά.

΄Οσο και να ζω στον δικό μου κόσμο,όσα όνειρα και να κάνω,όσες ελπίδες και να έχω.

Έρχεται η στιγμή που πέφτεις και πέφτεις απότομα.όχι πάνω σε στρώμα ή σύννεφα,

αλλά σε τσιμέντο ή σε θάλασσα..και επειδή πέφτεις τόσο ξαφνικά και απότομα σε πονάνε τα νερά της θάλασσας..

Μακάρι να ήξερα..να ήξερα τι συμβαίνει γύρω μου..που βαδίζω...

Γιατί είμαι έτσι αυτή την περίοδο...και χάνω τόσα που θέλω...

 δυστυχώς ναι...

Ας περάσουμε τουλάχιστον καλά σήμερα=) 

Ακόμα η Σοφ γράφει...εγώ είμαι...